خواب پریشون
به من فرصت بده خوبم ، به من که بی تو می میرم
از این فاصله ها از این جدایی خیلی دلگیرم
ببخش این سادگی هامو ، اگه از تو جدا بودم
تو عاشق بودی اما من ، گرفتار خودم بودم
ببخش اگه نشد حتی ، یه بار بگم دوست دارم
خودم حتی خودم خستم ،از این سکوت مرگبارم
از این خواب پریشونم ، از این فکرهای آلوده
از این احساس تردیدی ، که وقتی هستی نابوده
نگاهت عاشق و زیباست ، دلت اندازه ی دریاست
دلیل هرچی هست اینجا ، هنوز عشقت پا برجاست
چشای پاک و معصومت ، کسی جز من نمی بینمه
که بعده این همه مدت ، هنوز عشقت شیرینه
دلم از این قفس خونه ، از این دلتنگی داغونه
چقد دلگیر بی چشمات ، در و دیوار این خونه
مثل چراغ این خونه ، تا وقتی نیستی خاموشم
تا وقتی نیستی بار عشق ، یه کم سنگین رو دوشم
نظرات شما عزیزان: